Terug bij AF ?

Tags: orgel, traditie, terug, verandering,

Eind jaren ’70 van de vorige eeuw kreeg ik verkering met mijn man. Hij was niet katholiek maar omdat de kerk ook toen al heel belangrijk voor me was, vroeg ik hem met mij mee te gaan, zodat hij het een keer mee kon maken. In 1978 ging het er in mijn kerk nog traditioneel aan toe. Ik zie in herinnering nog zijn gezicht voor me. Staan, zitten, staan, zitten, staan, zitten, staan, zitten, staan, knielen, staan, lopen, knielen, zitten, staan. (ik hoop dat ik goed heb geteld) Voor mij logisch, het ging zonder bij na te denken. Maar hij reageerde bij het naar buiten lopen; ‘Het leek wel een gymoefening.’ Hij keek zijn ogen uit. Inmiddels is hij er aan gewend.

We bleven zitten
In die tijd veranderde er veel. Ik kan niet eens achterhalen wanneer het gebeurde en op welke plaats ik het het eerst bemerkte maar er werd minder geknield en minder opgestaan. We bleven zitten. Men ging anders denken over de manier waarop we de mis moesten vieren, er kwamen ook andere liederen en een andere omgang met de pastoor. Het werd wat informeler, meer een gevoel van allemaal samen, allemaal gelijk. Ook in de gebouwen zag je de uitwerking daarvan. Altaren werden midden in de kerk geplaatst, banken er meer omheen en orgels kwamen naar beneden. Het koor zong beneden, allemaal samen rond de tafel. Het orgel in de kerk van mijn huidige parochie kwam in 1977 naar beneden en blokkeerde het zicht op een aantal prachtige muurschilderingen. Die werden in die tijd graag opgeofferd aan de vooruitgang.

Wat goed is blijft
Het is nu ongeveer 40 jaar later en sommige mensen zeggen: “We zijn weer terug bij af”. De Eucharistieviering is weer een ‘grote gymoefening’, we zitten weer achter elkaar, gericht op altaar, kruis en tabernakel en niet meer in een kringetje. Sommigen zijn er niet blij mee maar het lijkt alsof de meesten eigenlijk wel een beetje opgelucht zijn. Ik ben een klassieke katholiek die houdt van oude kerken en kathedralen, van gregoriaans en latijn, van stilte en mijn ogen dicht en proberen de andere werkelijkheid op me in te laten werken. Zijn we terug bij af? Nee volgens mij kan dat niet. Iedere tijd heeft zijn eigen manier van denken en doen en terug in de tijd kunnen we niet. We hebben bijgeleerd en de afgelopen 40 jaren hebben ons verrijkt. Wat goed is blijft en helpt ons te groeien.

Ik geniet
Vandaag zijn ze begonnen. De mannen van het orgel bedrijf haalden pijp na pijp uit de orgelkast en demonteerden de houten beplating, de blaasbalgen en alles werd voorzichtig opgeslagen voor vervoer. Het orgel wordt helemaal nagekeken en daarna wordt het terug geplaatst, op zijn eigen plek, boven op het koor, waar hij voor 1977 ook stond. Langzaam worden de muurschilderingen zichtbaar. Ik geniet. Ik kan nu al uitzien naar het orgelspel en gezang dat van achter mij, over mijn hoofd heen, aan komt rollen. 


12 January 2016, Gepost door Liesbeth van Gool