Zomergasten
Ik kijk graag naar zomergasten op tv. Kent u het programma? Het is een gesprek over filmfragmenten, die de gast heeft uitgekozen. Afgelopen zondag was burgmeester Aboutaleb van Rotterdam de gast. Hij had een prachtige poëtische en inspirerende filmkeuze gemaakt. Heeft u het gezien, dan weet u wat ik bedoel.
Hij liet onder anderen een zwart-wit opname van een zangeres uit Egypte zien. Zij maakte met haar zingen het lijden van mensen bijna tastbaar. Er was een stuk uit de film “Ghandi” dat vertelde hoe geweldloze initiatieven van mensen verschil kunnen maken en nav het optreden van Wilders “Minder,minder,minder” vertelde Aboutaleb over de angst van zijn eigen ouders. Hij had ook een fragment gekozen uit de film “the Message”. Ik kreeg een stuk uit de historie te zien dat ik nog niet kende en het ontroerde me.
De film “the Message” vertelt over het ontstaan van Islam. De eerste volgelingen van Mohammed worden bedreigd. Hij stuurt hen naar een vriend in het zuiden, een Christelijke koning. Mohammed belooft hen; Ga gerust, hij zal jullie beschermen. Een sluwe man probeert de koning wantrouwend te maken tegenover de volgelingen. Deze man probeert met opmerkingen over Jezus haat te zaaien. De koning echter laat zich niet gek maken en vraagt of ze Jezus kennen. Als antwoord citeren ze uit de Koran en ze spreken met veel liefde en respect over Jezus. De koning trekt een streep op de grond en zegt: Het verschil tussen jullie en ons is niet meer dan deze dunne streep.
Daarna vertelt Aboutaleb met ontroering over de pater in Syrië die we via het journaal hebben mogen leren kennen. De pater die is vermoord. De pater die deelde van wat hij had met iedereen, die iedereen bescherming bood.
Toen, nu…...Als we kijken in de geschiedenis zien we wederzijds respect, vertrouwen, bescherming tussen de verschillende groepen totdat ergens de vlam in de pan schiet.. Wie weet hoe het was gelopen als die koning zich wel gek had laten maken.
Ik was op “11 september” docent godsdienst op het Jan Arentz. College. De dag waarop gebeurtenissen ons probeerden gek te maken. Angst vuurde op en wantrouwen werd sterker. Tijdens de les vertelde ik de leerlingen over de broers Isaak en Ismael. Beiden zonen van Abraham, niet van dezelfde moeder maar wel van dezelfde vader. En hoe Joden, Christenen en Moslims eenzelfde bron hebben; de 5 boeken van Mozes. We delen dit fundament. Afgelopen zondag werd het verhaal voor mij verdiept.
Misschien moeten we deze film maar op alle middelbare scholen in Nederland laten zien, aan alle leerlingen. Ik pleit ook voor het vak godsdienst/levensbeschouwing waarin veel bespreekbaar kan worden gemaakt. De les waarin wederzijds respect, vertrouwen en bescherming mag groeien. Het vak waarin docenten met verstand van religie de jonge mensen van vandaag net zo sterk kunnen maken als de Christelijke koning was. Het vak is m.i. niet om een geloofsleer aan te leren. Het vak geeft religie oftewel de verbintenis met God, de ruimte. Het kan meehelpen om van mensen zoekers maken in plaats van zekerweters. Zo mag ieder op zijn eigen weg lopen maar op één en dezelfde koers; de koers die ons brengt in de richting van een wereld vol van Liefde met de grote L. Dat is voor mij het Rijk van God. Dat rijk kan dichterbij komen als we elkaar de ruimte geven en vertrouwen in plaats van wantrouwen en afmaken.
