Eens gestolen altijd een dief....

Tags: vergeven, gedetineerde, kansen krijgen, fouten maken,

Je hebt nieuwe buren gekregen en je nodigt hen uit voor de koffie. Wat zou je doen als je nieuwe buurman tijdens de kennismaking vertelt dat hij graag open kaart wil spelen en dat hij net vrij is. Vrij denk je nog? Hoe bedoel je….En dan valt het kwartje. Hoe zou ik reageren.
Afgelopen week was ik aanwezig bij een presentatie van Stg Exodus. Deze stichting begeleidt gedetineerden in het laatste stadium van hun gevangenschap. Zij helpt de mensen om weer in de maatschappij terug te kunnen komen. Dat blijkt echt een groot gevecht te zijn. Ik hoorde dat de tijd zo goed als stil staat voor gedetineerden. Ontwikkelingen, zoals bij social media, gaan snel en die missen ze. Vaak is de familie afgehaakt tijdens de detentie of misschien al daarvoor. Mensen worden vrijgelaten en komen meestal zonder ID op straat te staan. Probeer je je dan maar eens in te schrijven bij de burgerlijke stand of een uitkering aan te vragen. Kortom zonder vangnet belanden velen vaak snel weer in de criminaliteit. Dat is volgens mij niet de bedoeling van ons systeem.
“Eigen schuld dikke bult” zeggen mensen. “Hadden ze maar niet de fout in moeten gaan”. Maar in de presentatie bleek dat vaak geen bewuste keuze is geweest. Er waren verhalen over mishandeling als kind, verwaarlozing, incest of gewoon afwezigheid van het goede voorbeeld. Depressies, armoede, negatief zelfbeeld,  de lijst van oorzaken van geestelijke beschadiging is lang. Op school is het vaak ook niet gelukt. Vroeg van school gegaan zonder diploma en dus geen vak geleerd.
Wat gaat er toch een hoop mis in mensenlevens. Wat ‘n zonde.
Als mensen zich wel hebben terug gevochten in een eerlijk en actief bestaan in onze samenleving, zijn ze er nog niet. Geven we hen een tweede kans? Wie neemt een ex-gedetineerde aan? Wat doe ik als er zo iemand naast me komt wonen? Krijgen ze echt een nieuwe kans? Heel eerlijk gezegd weet ik het niet. Ik wil sociaal wenselijk zeggen dat ik in die situatie gastvrij zou zijn en mijn deur wijd open zou zetten.
Het wringt. “70 keer 7 keer vergeven’, ’Oordeelt niet opdat jij niet geoordeeld zult worden’, ‘Wie zonder zonden is, werpe de eerste steen’. De bijbel staat vol met opmerkingen en verhalen die ons zeggen: Vergeef en geef je medemens de kans om weer echt te leven in vrijheid. Bevrijd de gevangenen is één van de werken van barmhartigheid, één van de dingen die Jezus ons vraagt om te doen. Dat wil niet zeggen dat we de deuren van de gevangenis open moeten breken maar wel dat we hen de kans geven weer mee te doen. Ik weet het en ik wil het maar toch…… Ik hoop dat als de situatie zich ooit voordoet, mijn hart groot genoeg is.
Maar n.a.v. de afschuwelijke gebeurtenissen vrijdagavond in Parijs ben ik bang dat het me dan niet goed zou lukken.  
Meer lezen over 70x7x vergeven? in de bijbel : het Evangelie van Matteus hoofdstuk 18; 21-35

---

Mooie mensen

Tags: liefde, vergeven, mens zijn, interview ,

De afgelopen weken zijn gevuld met mooie verhalen. In opdracht van uitgeverij Adveniat ben ik bezig om een boekje te schrijven voor de Nederlandse en Belgische (Vlaamse) markt. Ik heb daarvoor o.a. 10 mensen geïnterviewd in Nederland en België. Het boekje staat helemaal in het kader van het jaar van Barmhartigheid. De media besteedden aandacht aan de start op 8 december in Rome. De paus opende het jaar door de heilige deur in de St Pieter te openen. Barmhartigheid de kern waar het in mijn geloof om draait. ‘Barmhartigheid’, vertellen de geïnterviewden , ‘betekent de ander als mens te zien en met liefde in je hart te ontmoeten’.

Het is simpel maar niet altijd makkelijk
Dat klinkt zwaar maar het is heel eenvoudig. We hebben allemaal wel eens de neiging om iemand, die ons in onze ogen slecht heeft behandeld, een hak te willen zetten. We praten expres niet met hen of proberen hen door onze acties te laten merken dat we gekwetst zijn. ”Ze moeten het maar voelen”, zeggen we dan. Leven vanuit Barmhartigheid betekent hierop te antwoorden met gedrag dat liefde uitstraalt. Ons wordt gevraagd altijd het goede in de ander te zoeken en de liefde te laten stromen. Soms lukt dat goed; ik ben boos op iemand omdat hij of zij mij verdriet heeft gedaan en ik kijk de ander aan en ik voel mijn hart zachter worden. Dan verdwijnt mijn boosheid en kan ik de ander zien in zijn onvermogen of in zijn worsteling. Dat betekent niet dat ik het gedrag van de ander dan goedkeur maar ik ben dan in staat verder te kijken. Ik geloof dat we er niet op uit zijn om elkaar bewust te kwetsen. Maar soms wordt mijn hart niet zacht en heb ik hulp nodig van een ander die me wakker maakt en me uit mijn comfortzone haalt. Door mij te helpen met andere ogen te kijken, ben ik in staat mijn hart weer open te zetten en geef ik de relatie weer een kans. Die ander deed iets voor mij dat ik een werk van barmhartigheid noem.

Liefdeswerk door mooie mensen
In de afgelopen weken sprak ik 10 mensen die zich inzetten om de liefde in de wereld meer kans te geven. Ze bezoeken gevangenen, voeden hongerigen, troosten bedroefden, helpen daklozen, zetten zich in voor vluchtelingen, begeleiden de stervenden, helpen mensen elkaar te vergeven, steunen de zieken, helpen mensen weloverwogen keuzes te maken en bidden voor ons allen. Zij doen de werken van barmhartigheid. Zij zetten zich in op een bijzondere manier. Zij noemen zich geen vrijwilligers maar zijn als vrienden voor de ander. Zij maken contact met liefde in hun hart en geven deze liefde door.  Liefde die zij op hun beurt ook hebben ontvangen. Zij hopen dat zij op deze manier een kanaal mogen zijn waar Gods liefde doorheen stroomt. Als ik hun verhalen opschrijf krijg ik meer vertrouwen in de wereld. Deze mensen helpen de liefde stromen en liefde is altijd sterker dan alle kwaad dat we elkaar kunnen aandoen. Wat een mooie mensen.

(het boekje lezen? Bestel het in de webshop van Adveniat, www.adveniat.nl )
 

---