Heb uw naaste lief

Tags: helpen doen bidden naaste liefhebben,

Wat zijn mensen toch prachtige wezens. We zijn met velen en daarvan hebben we soms last. Dringen voor de kassa, in de kroeg is er geen vrije kruk, files, allemaal tegelijk door een deur willen zijn zo van die ongemakken. Wat ons meer raakt is dat er niet voldoende werk is voor iedereen en er gaan geluiden dat onze jongeren nu worden opgeleid voor banen die er straks niet meer zullen zijn. Er zijn onvoldoende betaalbare huizen voor alle woningzoekenden. Ik ken jonge mensen en mensen die alleen zijn komen te staan, die een huur boven de huursubsidiegrens niet kunnen ophoesten en dus maar bij hun ouders intrekken. Waarom zijn de woningcorporaties ooit hun huizen gaan verkopen? Had niemand dit kunnen voorzien? Dit zijn nare effecten van de scheefgroei in vraag en aanbod. Ik zie dat er mensen zijn die niet kunnen meekomen in onze samenleving. Zonder een vangnet van familie of vrienden vallen zij er uit en komen aan de randen en soms zelfs ‘in de goot’ terecht. En overal staan mensen belangeloos op om te helpen. Iedere dag weer. Geholpen worden is een zegen.

Het wordt sommigen te veel
De samenleving vraagt veel van ons in de vorm van mantelzorg, vrijwilligerswerk voor kunst/cultuur en sportverenigingen, in zorgcentra en in de vorm van donaties. En wij geven keer op keer. Het wordt sommigen te veel en zij zijn bang dat de grens van het geven is bereikt. Voor sommigen is dat ook zo. Mantelzorgers die aan het eind van hun Latijn zijn worden opgevangen door anderen. De helpers worden geholpen. En nu wordt er weer gevraagd om te geven aan een nieuwe groep die met velen op ons af komt. In 2016 komen er ongeveer 600 vluchtelingen naar mijn woonplaats en ze gaan vlak bij mijn huis wonen in een oud belastingkantoor, vluchtelingen uit Syrië en Eritrea. En zoals het gaat staan er ook voor hen weer mensen klaar. Niet alleen hier maar door heel Nederland worden plannen gemaakt in werkgroepen en er wordt nagedacht over wat te doen.

Doeners en bidders
In mijn omgeving zijn mensen die je zou kunnen verdelen in doeners en bidders. De doeners zijn bezig plannen te maken en snappen niet waar de bidders mee bezig zijn. Het is toch de tijd van handen uit de mouwen? Ik ben blij met de bidders van deze wereld. Door hen blijf ik bij de les dat ik in al mijn handelend helpen God niet moet vergeten. De paus riep ons op Nieuwjaarsdag op om ons steeds in ons hart te laten raken en vroeg om onze onverschilligheid te overwinnen, die ontstaat omdat het ons soms te veel wordt. Hij zei dat dat de weg naar vrede is. Ik geloof daarin en ik geloof ook dat velen vanuit die houding leven en klaar staan voor de ander. Ik hoop dat ook ik deze weg mag blijven gaan en dat ik ook in 2016 zal leven naar de voor mij belangrijkste leefregel: God liefhebben en mijn naaste als mijzelf. Ik wens iedereen een gezegend 2016.

---